Amarant
Oorsprong
Amarant is een zeer oud ras dat zijn oorsprong heeft in Mexico. De Azteken, Inca’s en Maya’s teelden 8.000 jaar geleden al amarant. Door de Spaanse kolonisten was amarant verbannen naar gebergtes in Midden- en Zuid-Amerika.
Familie van amarant
Amarant komt niet uit de grassenfamilie als de andere granen. Het is een zogenaamd pseudograan. Amarant komt uit de amarantenfamilie en is familie van quinoa.
De bouw van de korrel
Amarant is geen graansoort, maar de korrels lijken op graankorrels en worden op die manier ook in de keuken gebruikt. Van sommige soorten amarant zijn de zaden eetbaar. De zaadjes/korrels van amarant groeien in lange pluimen, die verschillende kleuren hebben: paars, rood of goudgeel.
Waarde van het graan
Amarant is glutenvrij en bevat relatief veel eiwitten. Verder verlaagt amarant het cholesterolgehalte in het bloed.
| Kj | Kcal | Eiwit (g) | Koolhydraten (g) | Waarvan Suikers (g) |
Waarvan Zetmeel (g) | Vetten (g) | Waarvan Verzadigd vet (g) |
Waarvan Onverzadigd vet (g) |
Vezels (g) | Natrium
(mg) |
|
| per 100 gram | 1684 | 402 | 15.8 | 56.8 | 1.7 | 8.8 | 2.1 | 15.5 | 2.6 |
Wat is mogelijk met amarant?
Amarant is glutenvrij en dus niet geschikt als grondstof voor brood. Amarant is uitermate geschikt voor glutenvrije koekjes en door deze te mengen met noten en honing zijn deze ook nog eens heel gezond, omdat amarant zeer veel goede voedingsstoffen bevat. Toch kan in combinatie met bijvoorbeeld een glutenvrije-broodmix een brood worden gemaakt van amarant. Tevens zijn de bladeren ook te eten: deze staan op het menu van sommige restaurants als Chinese spinazie. Muffins en cake kunnen ook met amarant worden gemaakt. Er staan diverse recepten op internet waarbij een combinatie wordt gemaakt met andere glutenvrije graansoorten zoals rijstbloem. Het koken van amarant zorgt voor een pittige smaak.
Smaak
Amarant heeft vooral een aardse muffe smaak, die een beetje bitter is. Daaronder komt de geroosterde hazelnoot smaak naar boven.